2.51
Quare prima sit haec forma et species et origo
tyranni inventa nobis in ea re publica, quam
auspicato Romulus condiderit, non in illa, quam, ut
perscripsit Plato, sibi ipse Socrates tripertito illo in
sermone depinxerit, ut, quem ad modum Tarquinius,
non novam potestatem nactus, sed, quam habebat,
usus iniuste totum genus hoc regiae civitatis everterit; sit huic oppositus alter, bonus et sapiens et peritus utilitatis dignitatisque civilis quasi
tutor et procurator rei publicae; sic enim appelletur,
quicumque erit rector et gubernator civitatis. Quem
virum facite ut agnoscatis; is est enim, qui consilio
et opera civitatem tueri potest. Quod quoniam nomen
minus est adhuc tritum sermone nostro saepiusque
genus eius hominis erit in reliqua nobis oratione
tractandum
ch. 30
2.52
sas requisivit civitatemque optandam
magis quam sperandam, quam minimam potuit, non
quae posset esse, sed in qua ratio rerum civilium perspici posset, effecit. Ego autem, si [quo] modo consequi potuero, rationibus eisdem, quas ille vidit, non
in umbra et imagine civitatis, sed in amplissima re
publica enitar, ut cuiusque et boni publici et mali
causam tamquam virgula videar attingere. Iis
enim regiis quadraginta annis et ducentis paulo cum
interregnis fere amplius praeteritis expulsoque Tarquinio tantum odium populum Romanum regalis nominis tenuit, quantum tenuerat post obitum vel potius excessum Romuli desiderium. Itaque ut tum
carere rege, sic pulso Tarquinio nomen regis audire
non poterat. Hic facultatem cum
ch. 31
